Het is een vraag die stilletjes al een aantal keren gesteld is. Ik ben niet zo van op de voorgrond treden, ik sta makkelijker in de spoelkeuken dan ik een directievergadering leuk vind. Maar onzichtbaar zijn is het andere uiterste, bij deze:
Ik ben Miekk,
geboren, 57 jaar geleden,
getogen, als kind van het strand van Wijk aan Zee
(in het hotel van mijn ouders)
Gek van paarden en alles eigenlijk dat met dieren te maken had (en heeft). Na de MAVO op 16 jarige leeftijd verhuist naar de kop van Drenthe. Daar veel met paarden gewerkt en na een opleiding tot kostuumnaaister toch in de horeca gaan werken. Het was me nu eenmaal met de paplepel ingegeven. Genoten van alles in de Horeca Wereld, van ontbijtserveerster tot hotelmanager, ik heb aan alle functies mogen proeven 😉
Na wat omzwervingen, een jaartje Zwitserland en nog wat omzwervingen, leerde ik mijn ex-genoot kennen. Een huwelijk volgde. Drie zwangerschappen – Jochem, Angelique* en Kirsten, was ik 16 jaar verder, vielen de puzzelstukjes op hun plek. De koek was op, het huwelijk strandde. Inmiddels werkte ik in het Notariaat, Laat maar zien wat je kan, was het motto van mijn werkgever. Dat deed ik, zij deden er nog een opleiding bij, welk totaalplaatje de titel Legal Assistent Notariaat (vanouds Notaris Klerk) opleverde. Met een co-ouderschap regeling en soms wat tijd over, tijd gekregen voor de nooit verdwijnende liefde voor paarden. Ik zag een foto van een (S)Tinker in de Lek. Tja, een daarop volgend aanbod om een stoer paard rijklaar te maken laat je dan niet lopen. En door dat stoere paard leerde ik mijn ‘Never Ending Love’ kennen.
Ook hij heeft kinderen, Kim en Wendy. Zijn helft en mijn helft van onze kinderen, samen onze vier. Kinderen waaraan ‘buitenstaanders’ niet zien of merken dat dit geen ‘bloedband’ broer en zussen zijn. Drie jaar later trouwden we op een stukje strand in Wijk aan Zee, waar ik als kind al speelde. De eigenaar van die strandtent woont dan op de plek waar mijn ouderlijk hotel ooit stond. De Cirkel is Rond, op alle manieren. Wij zijn zes verschillende persoonlijkheden, maar met ons allen één geheel:
🥰 ZES MAFFE TOPPERS 🥰
En dan, 8 jaar geleden val ik om, letterlijk. Niet een keer, maar met regelmaat. Letterlijk op. Heel wat onderzoeken verder wordt er de diagnose ME (Myalgische Encephalitis, chronische tekort aan energie) aangeplakt. Er breekt een tijd aan van andere bezigheden, haken wordt mijn favoriet. Alleen die steekmarkeerders, ze blijven breken die plastieken. Wat een ergernis 😭 op zoek naar een oplossing! En zo ontstond er een nieuwe hobby, steekmarkeerders maken en de website Steekmarkeerders.nl. Als ik zo naar de website kijk, blijkt dat ik ook een bedelverslaving heb…. Er staan er inmiddels zoveel op 😊
Verder wandel ik graag, fotografeer veel (nu met m’n mobiel in plaats van ‘grote’ camera). Pen&Papier, ook een grote liefde waar veel te weinig aandacht aan besteed wordt. Maar ja, haken gaat nu eenmaal makkelijker op de bank dan snijden, knippen en plakken.
Mijn motto: ‘Find Joy in the Journey’ 🌷
En kijk tijdens een wandeling eens achterom, dan ziet het pad er heel anders uit 🙃